Column: Juf Thea

dsc_0857Juf Thea krijgt geen loon naar geduld. Er volgt ook geen bonus als ze erin geslaagd is een agressieve leerling tot bedaren te brengen. Het vergt oneindig veel bezieling en liefde om les te geven aan een kind dat wegens een progressieve ziekte keihard achteruitgaat. Of om duizenden keren hetzelfde uit te leggen aan dat glimlachende meisje met looprek en een IQ van veertig. Mensen in het speciaal onderwijs zijn helden wat mij betreft.

Juf Thea is vaak het eerste waar Job ’s morgens over praat. Ze is een icoon in zijn leven. Zij kent hem en door en door. In de klas leert ze hem te luisteren, duidelijk te praten en zegt ze hem semi-streng dat het nu even geen tijd is voor grapjes. Juf Thea is niet vies van billen vegen en kots opruimen.
Met pijn in het hart nemen we straks, als Job dertien is en naar een andere school moet, afscheid van haar. Niet alleen omdat ze zo belangrijk voor hem is, ook omdat ze in de hoek zit waar de klappen vallen.

De speciale school heeft geldproblemen, er moeten banen verdwijnen. Gevolgen van de Wet passend onderwijs. Prachtig idee, zorgleerlingen opnemen in het regulier onderwijs, als het beleid niet zou worden voortgestuwd door een enorme bezuinigingsdrang. Indicaties voor een dure school zoals die van Job worden nauwelijks nog afgegeven. Je moet wel heel gehandicapt zijn (Job), wil je er eentje krijgen. Kinderen met minder zichtbare beperkingen gaan naar gewone klassen. Maar uit recent onderzoek van DUO en het AD blijkt dat veel scholen die extra aandacht helemaal niet kunnen geven. Dat zowel de zorgleerling als de andere kinderen erbij inschieten. Wegens gebrek aan tijd, geld en expertise. De speciale scholen, die de kennis wel hebben, missen straks de middelen om wat ze doen, goed te doen.
Daar gaan onze juf Thea’s.