‘Ik was twee jaar. Ik zat bij mijn vader op de arm en we dansten in het zonlicht. ‘Luister, dit is de Actus Tragicus van Bach’, zei hij. En mijn vader sloot heel even zijn ogen.’ Ik schrik altijd een beetje als ik mensen hoor vertellen over dergelijke Eerste Herinneringen. Vaak beschrijven ze gedetailleerd een […]
Zomertijd. Pas om negen uur ’s avonds schuiven we de gordijnen dicht. Ik luister naar het gestuiter van een voetbal op straat. Omdat het weekend is, hoeven de buurtkinderen niet vroeg naar bed. Job ligt er al lang in. Half acht stipt. Elke avond. Vanaf dan zijn we vrij, mijn man en ik. We werken […]
Op tafel staan bloemen. Welkom thuis. ‘Dat had je toch niet hoeven doen’, zeg ik de volgende dag tegen mijn vriendin die verantwoordelijk is voor het boeket. Ze bracht ze op de laatste avond van onze vakantie-zonder-Job. ‘Ach, het is al erg genoeg dat de vakantie erop zit.’ Daar heeft ze een punt. Het is […]
‘Wie gaan er op vakantie, Job?’ ‘Papa en mama.’ ‘En wie passen op jou?’ ‘Oma en opa.’ Of Job het echt snapt, weet ik niet. Maar we hebben deze scene zo vaak geoefend dat hij hem perfect kan spelen. Behalve als hij zijn aandacht er niet bij heeft (tv staat aan): ‘…’ ‘En wie passen […]
Annemarie Haverkamp geeft dit voorjaar drie lezingen. De eerste was afgelopen woensdag in Gorssel. Vrijdag 8 april spreekt ze op de studiedag van De Onderwijsspecialisten (13 scholen voor speciaal onderwijs) in Arnhem. Donderdag 21 april is Annemarie te gast bij Vrouwen van Nu in Ruurlo. Annemarie vertelt over haar laatste boek Dolgelukkig zijn wij, het […]
‘Mama, waarom heeft die mevrouw borsten op haar rug?’ Mijn zoon zit bij mij achterop. We fietsen door een rechte laan met hoge bomen. Passeren een vrouw met borsten op haar rug. ‘Ik weet het niet, Job.’ Dit was een droom die ik had in 2004. Job was nog een baby. Ik werd vrolijk wakker. […]
In Libelle nr. 3, de Belgische versie, staat een interview met Annemarie Haverkamp. Journalist Carine Stevens sprak met haar over het boek Dolgelukkig zijn wij. Het interview wordt afgewisseld met passages uit het boek over de geboorte van Annemaries gehandicapte zoon Job.
En ik dacht nog wel: God, wat attent van die parkeerwachter dat ’ie me even waarschuwt. Zo helpen we elkaar. Tot ik het handgeschreven briefje onder mijn ruitenwisser omdraaide. 54 euro! Niks waarschuwing, hij liet me 54 euro betalen. En 35 cent. ‘Gehandicaptenkaart verlopen’ stond op de voorkant in blauwe inkt. Ik checkte mijn vergunning. […]
Job is een van de kinderen die model stonden voor het prentenboek De Gaapdraak van de Nijmeegse theatermaakster Claudia van Kesteren. Zaterdag 26 februari is het gepresenteerd. In het verhaal gaat Job – in zijn rolstoel – samen met andere slapeloze kinderen op zoek naar een draak die gapen heeft gestolen om zelf lekker te […]
Voor een kind dat niet kan lopen, heeft Job absurd veel schoenen. Bij het opruimen van zijn kledingkast kom ik minstens vijftien paar tegen. Twee aan twee zet ik ze bij elkaar op de vloerbedekking. Bijna allemaal Nike’s. Gympies met klitteband, strepen, noppen, veters. En allemaal zien ze eruit als nieuw. Dat zijn ze ook, […]