Nee, mijn zoon is niet vernoemd naar de bedenker van de iPad. De tablet bestond nog niet toen de kleine Job ter wereld kwam. Maar als ik ooit een naam op mijn lijf laat tatoeëren is het die van Steve Jobs. Wat hou ik van die man. Vooral dankzij hem had ik een topvakantie. Het […]

Al een week vraagt Job me om het uur of ik mee ga op vakantie. Over voorpret gesproken. Job zegt niet ‘op vakantie’, maar ‘op de vakantie’. Alsof reizen zoiets is als even op de fiets naar de stad gaan. ‘Wat ga je doen op vakantie?’ vraag ik op mijn beurt. ‘Op de iPad en […]

Ik ben op een congres over vertrouwen. Journalisten, wetenschappers, advocaten, bankiers; we geloven ze niet meer. Wat moeten zij doen om ons vertrouwen te herwinnen? Al snel begrijp ik dat we het hier hebben over complexe materie. Ingewikkeld ding, dat vertrouwen. Na een paar uur dwaal ik af. Stel me voor hoe de dag zou […]

Job kan heel harde boeren laten. Noem het een talent. En omdat je talent van je kind tot bloei moet laten komen als moeder, heb ik zijn boeren altijd de hemel in geprezen. Daar was ook een praktische reden voor: ‘Job slikt veel lucht mee’, stond al in de dagboeken die de verpleegkundigen op de […]

‘Wie zal het zijn?’ Job kijkt hoopvol naar de deur. Het is stil in huis. ‘Niemand Job’, zeg ik en ik lees verder in de krant uitgevouwen op tafel ligt. Job frunnikt ongeïnteresseerd aan een bladzijde in zijn Disneyboek. ‘Wie komt straks bij jou spelen?’ vraagt hij. Job bedoelt daarmee: wie komt straks bij míj […]

Het zijn niet alleen de dokters hoor, die ons graag van een stempeltje voorzien. We doen het allemaal. Ik las in de krant het verhaal van Allen Frances, de psychiater die in actie komt tegen de vijfde editie van het psychiatrisch handboek DSM. Iedereen is ziek volgens deze nieuwste bijbel, zegt Frances. Zó veel psychische […]

Job is ontsnapt. Waar zijn klasgenoten richting speelplaats liepen, zag hij zijn kans schoon. Zonder dat iemand hem opmerkte, stiefelde hij rechtdoor toen de andere kinderen linksaf sloegen, zag hij de grote schuifdeuren voor zich open gaan en wandelde hij door de hoofdingang de wijde wereld in. Daar stond hij. Helemaal alleen op een parkeerplaats. […]

Hij doet het telkens weer. En elke keer voel ik me slecht. Job heeft de gave om in te storten als ik op het punt sta op vakantie te gaan. Nu zou je kunnen zeggen: Job is nogal vaak ziek dus de kans is groot dat hij ziek zwak misselijk is als er een ticket […]

Job – negen – is door een chromosoomafwijking verstandelijk en lichamelijk gehandicapt. Als een bewaker sta ik aan het voeteneinde van Jobs ziekenhuisbed. Wijdbeens, met de handen in de zakken van mijn pyjamabroek. Kijk naar me en je ziet de zelfverzekerde blik die past bij een man met een blinkende V op zijn revers. Het […]

‘Ach, stil maar lieve kleine kloothommel.’ Job aait een stuk plastic. Hij zegt geen kloothommel. Dat maken wij ervan. Want uit Jobs mond klinkt het wel zo (slechte articulatie). Kloothommel is broodtrommel. ‘Ach, stil maar lieve kleine broodtrommel.’ Mijn zoon houdt de deksel tegen zijn wang. Wij weten niet wat het verdriet van de broodtrommel […]