Ik hoop dat Jobs redding in deze participatiemaatschappij wordt dat hij niet kan participeren. ‘Geen begeleiding meer voor verstandelijk gehandicapten die thuis wonen’, lees ik voor uit de krant. De vader van Job vragend aankijkend. ‘Geldt dat ook voor ons?’ Hij haalt zijn schouders op en propt een ochtendboterham in zijn mond. Hij leest het sportkatern. Maar beter ook.
Een enkel keertje heeft hij het fout. Sla ik mijn handen voor mijn gezicht tijdens het lachen: ‘Mama, ben jij verdrietig?’
‘Nee joh, ik ben blij!’ Job heeft een nieuwe fascinatie: emoties raden. Hij is er verrekte goed in. Observeert (Tranen? Tandvlees? Frons?), luistert (Gesnif? Gehinnik? Stemverheffing?) en trekt dan meestal de juiste conclusie.
De bestuurder van de donkergroene MG steekt zijn hand boven het open dak uit. Hij zwaait. Achter hem stuurt een statige Rolls Roys met houten dashboard de dijk op. Dan een ronkende Jaguar met verchroomd reservewiel achterop. Chique mannen en vrouwen met petjes op knikken vanachter hun lage voorruiten. Ze lachen ons toe. Kijk dat […]
Kijk ik naar de beelden uit Brazilië (is er nog iets anders op tv?), dan moet ik aan Giovani denken. Dertien was hij. Ik ontmoette hem in een door drugsbazen geregeerde favela in Campinas, vlakbij São Paulo. Giovani pakte een spuit voor zijn broertje. ‘Wat zit erin?’ vroeg ik. ‘Medicijnen tegen epilepsie’, zei hij. We […]
Wat vinden kinderen van tien jaar leuk? Ik heb geen flauw idee. Kunnen ze al lezen? Er komt weer een verjaardag aan en het kind moet een cadeautje. Maar ik heb er geen verstand van. Gelukkig werkt mijn man met kinderen. Hij kent ze, jongetjes van tien. Hij regelt het cadeau. Jobs verjaardagen zijn nooit […]
Van alle heftige dilemma’s waar Job ons al voor stelde, is dit wel het meest verrassende. Moeten we ons meervoudig gehandicapte kind Engels laten praten of niet? Peanuts, zou je zeggen. Na ‘zijn leven redden of niet’ (baby Job) en ‘zijn rug opereren of niet’ (Job heel recent) lijkt dit een vraag om heel hard […]
Langlaufen met één been is moeilijker dan met één arm. De eenarmige skiër komt dus goed weg. Maar ook weer niet, want die krijgt in de puntentelling voor het eindklassement een extra handicap. Al gebruiken ze dat woord niet bij de Paralympische Spelen. ‘De mate van haalbare activiteit als gevolg van de beperking’, heet daar […]
Ik heb een ‘wat als’-fantasie. Die steekt meestal de kop op als we ver van huis zijn. ‘Wat als we Job nu gewoon hier op straat laten staan?’ De namiddagzon is nog heet, op mijn teenslippers duw ik de rolstoel voort. Job doet een spook na. Als je niet beter wist, zou je denken dat […]
… and a happy New Year’, zingt Job op de wc. ‘Happy New Year is Engels’ vertelt hij de toiletbril. Of misschien praat hij tegen het kakelverse drolletje dat onder hem ligt. Tegen wie hij het heeft, is nooit zo duidelijk in dit soort gevallen. ‘Nederlands is vrolijk kerstfeest’, kletst hij door. Hier oefenen we […]
Job gooit zijn benen een voor een in de lucht. Hij zwaait met zijn armen boven zijn hoofd. Danst op het lied dat SpongeBob op de achtergrond zingt. ‘En wees geen klier. Met kerstmis.’ Ik kijk naar het melige filmpje waar mijn man een foto van Jobs gezicht in heeft geplakt. Grapje van tv-zender Nickelodeon: […]