Column: Hawking

Foto: Christie’s

Als ik dan toch zo’n 18.000 euro neertel voor een rolstoel, wil ik ook twee voetensteunen in plaats van één. En ik zou er niet mee akkoord gaan dat op de zwenkwieltjes de banden ontbreken.

Op de site van veilinghuis Christie’s bestudeer ik Stephen Hawkings rolstoel, die meer lijkt op een elektrische stoel uit een vergeten horrorfilm dan op een hightech hulpmiddel. Het genie verplaatste zich eind jaren tachtig in dit karretje. Toen hij door de ziekte ALS het pookje niet meer kon bedienen, kwam er een nieuwe versie.

Vermakelijke details staan erbij: Hawking reed graag ‘per ongeluk’ over tenen als hij mensen irritant vond. Prins Charles en Margaret Thatcher behoorden tot zijn slachtoffers.

Het lijkt me geweldig, Job in de oude stoel van de briljante Stephen Hawking! Maar het ding heeft wat gebreken. De informatie op de website is helaas onvolledig. Zo worden de afmetingen vermeld (de stoel moet wel in onze auto passen), maar ontbreekt het gewicht.
Belangrijk, want kan ik de zetel van de professor in mijn eentje in de achterbak tillen?
Het betreft een ‘gemotoriseerde’ rolstoel, maar ik kan nergens vinden of de motor het nog doet. Dit erfstuk lijkt in niets op de superieure aangepaste modellen waarin hij later op podia – of als figurant in de tekenfilmserie The Simpsons – verscheen.

De opbrengst van de te veilen stoel gaat naar de Stephen Hawking Foundation die natuurkundig onderzoek stimuleert. Het geld is dus wel besteed. Bovendien zou het een goede investering zijn, want straks hebben Stephen Hawking én Job erin gezeten.

Dan lees ik de kleine lettertjes: Christie’s biedt geen garantie dat deze rolstoel anno 2018 nog voldoet aan de eisen. Die voetsteun en luchtbanden kunnen we dus vergeten. Daarbij zal het een fortuin kosten om dit opknappertje Job-proof te maken.
Tot 31 oktober 10.00 uur kan ik bieden.